Choroba Górska

Fragment poradnika Medycyny Wysokogórskiej

Ból głowy, nudności, wymioty, zmęczenie, słaby apetyt, zaburzenia snu, symptomy niektórym mogące  kojarzyć się z sobotnim porankiem to także objawy charakterystyczne dla Ostrej Choroby Górskiej (po angielsku Acute Mountain Sickness – skrót AMS). Ostra Choroba Górska nie stanowi zagrożenia dla Twojego życia, zlekceważona może jednak skończyć się Wysokogórskim Obrzękiem Płuc lub Mózgu, a te choroby szybko mogą spowodować, że zobaczysz światło w tunelu i to nie będzie tunel pod Eigerem. Sprawdzaj czy masz Ostrą Chorobę Górską korzystając ze skali AMS minimum raz dziennie podczas wyprawy (patrz Tabela).   Tylko uczciwie!!!  Tu nie chodzi jedynie o Twoje zdrowie, ale o wszystkich członków wyprawy, którym nie swoją nonszalancją nie można fundować atrakcji w formie akcji ratunkowej.  Jeżeli jesteś na wysokości powyżej 2500m n.p.m., boli Ciebie głowa i całkowity wynik skali AMS dla pozostałych objawów jest 3 lub więcej to znaczy że masz Ostrą Chorobę Górską. Co robić? Masz teraz przez 24 godziny zakaz wchodzenia wyżej. W tym czasie odpoczywasz i zażywasz leki przeciwbólowe (Ibuprofen – 1tabl co 8 godzin) i nasz złoty standard czyli Acetazolamid (Diuramid 1tabl co 8 godzin) plus Kalipoz. Jeżeli w ciągu doby objawy ustąpią możesz kontynuować wspinaczkę, jeśli nie, to zapraszam do zejścia niżej o 500 – 1000m. Spędź niżej przynajmniej jedną noc, do czasu aż powróci dobre samopoczucie. W sytuacji gdy zejście jest niemożliwe, a objawy pogarszają się, kontynuuj leczenie i organizuj akcję ratunkową.